erdal kara (nurten)
SENSİZLİK
SENDEN UZAĞIM DİYE
UNUTULMUŞ GİBİ HİSSEDİYORUM KENDİMİ
BENİ DÜŞÜNMEDİĞİNİ DÜŞÜNÜYOR ÜZÜLÜYORUM
İÇİMDE BİR ŞÜPHEKİ ATAMIYORUM
BİR BAŞKASI VAR SANIYORUM
GÖZLERİM BULUT BULUT OLUYOR YAĞAMIYORUM
OYSA BİLİYORUM
DÜŞLERİNDE BEN VARIM
KOLLARIN YALNIZ BENİ SARIYOR
RÜYALARINDA BİLE BENLE UĞRAŞIYORSUN
KURTULAMIYORUM KORKULU HAYALLERİMDEN
BAZAN TAA!! ŞURAMDA ... İÇİMDESİN.
SESİNİ DUYAR GİBİ OLUYORUM DERİNDEN
HER AN BENDE BENİMLESİN
SANKİ YANIMDASIN GİZLENİYORSUN
BAKIYORUM DÖRT BİR YANIM
.............................................SENSİZLİK
BİR AHTAPOT GİBİ SARIYOR BENLİĞİMİ
BENSE KOLLARINDA EZİLİYORUM
ÖZLEMLE GEÇİYOR GÜNLERİM
ÇILDIRTIYOR BENİ YALNIZLIĞIM
BU AYRILIK, BU ÖZLEM
HİÇ BİTMİYECEKMİŞ GİBİ GELİYOR
VE UPUZUN MESAFELERDE
SANA GİDEN YÖNLERİ İŞARETLİYORUM
DÖRT DUVAR ARASINDA BULUYORUM KENDİMİ
İNAN BU SENSİZLİK CEHENNEMİNDE
SENSİZLİĞE MAHKUMUM BEN...........
Bu şiir toplam 764 kez okundu.
19.08.2007 23:56:09