ZUHAL ERASLAN (Zuhal Eraslan)
Kadın
Soluk dudaklı
Hafifmeşrep bir kadın
Ve
Karanlık bir gece…
Yürüyor durmadan!
Kırmızı pabuçları rugan,
Saçları belli ki ucuz birer yalan…
Vitrinlere baktıkça kadının,
Hızlanıyor ayakları!
Yoksa;
Vitrinlerden mi kaçıyor bu kadın?
Yamacına yaklaşan,
Her günaha doymaz o arabadan,
Yükseliyor korna sesleri!
Ürküyor kadın;
Belli, titriyor her hücresi…
Bedeninin titremesi
Artarken her karede,
Birden;
Vitrindeki bir bebek elbisesine
Takılı veriyor o toprak gözleri…
Duruyor aniden kadın!
Utanıyor;
Çöküveriyor olduğu yere…
Yağmurlar yağıyor, o toprak gözlerinden
Ve bir sel basıyor hiç görülmemişçesine,
Şehrin sokaklarını, o karanlık gecede…
Zuhal Eraslan
Bu şiir toplam 771 kez okundu.
14.10.2012 19:06:45