ALİ SOYTÜRK (ADI GİZEMLİ)
SEN YOKSAN;YOKUM...
DERT SAHİBİ EYLEDİN BENİ EY PERİ...
SENSİZ GÜNEŞLER BİLE ZİFİRİ KARANLIK...ZEMHERİ...
SENLE BAŞLADI HER ŞEY...
YOKLUĞUNDA TÜKENMEDİ SEVGİME DAİR HİÇ BİR ŞEY...
Sen yoksan yokum...Uzun zamandır, kayıplardayım.
Yüklenmişim veballeri,arıyorsan,fazilette değil;ayıplardayım.
Ömrü baharım çabuk geçti,artık sonlardayım.
Bedenimle yeryüzünde,manen kara-topraklardayım.
Tarifsiz dertlerimin,tek kaynağı;gerekçesi.
Gönül davamın,red edilen aşk dilekçesi.
Alınyazım...Olmuyor inan sevdanın farklı lehçesi.
Tomurcuğum;gönlümün goncası,gül-bahçesi.
PRENSESİM dedim,kısıktı duyulmadı sesim.
Hazinemi verdim azımsadı bazı kesim.
Kainat değil; sensin benim tek hevesim.
İhtişamının yanında ’DÜNYA GÜZELİNİN PORTRESİ’ alelade bir resim.
NOT:SEVDA BİR KUŞSA...
BEN GÜVERCİNİM, SEN BEYAZ KUĞU...
SEVDA BİR ÇİÇEKSE...
BEN PAPATYAYIM,SEN MANOLYA...
SEVDA SONSUZLUKSA...
BEN NOKTAYIM,SEN NOKTADAN SONRA....................
Bu şiir toplam 449 kez okundu.
1.01.2013 09:00:31