DELİL DEĞİRMENCİ (delil değirmenci)

gülüşüne öldüğüm

Yorgunum sevgili ve kırgınım
belki sanadır kırgınlığım
belki de tadına varamadığım hayata
ne bilim ışte vardır bunun da bi hayrı
ama sen hayır mısın şer misin
bilemiyorum
gönlümü susturamayışım
kendime söz geçiremeyişim acıtıyor yüreğimi
sen soyle sevgili var mı sensizliğin çaresi
var mı yere göğe sığdıramadığım var mı çaresi
ağır gelir sevmelerim kaldıramazsin
haketmek lazım bu sevgiyi
benim için hakeden sensin
bu yüzdendir haykırışım
bu yüzdendir uğruna ölüşüm
ağır oldu galiba bu sözüm
dedim ya sevgili ağırdır sevmelerim
çıkmazı olmayan bir sokağa girdim
sonu olmayan hayaller sardı bedenimi
gülüşüne öldüğüm sana yandı bu gönül
ve beni sardı karanlık geceler
sardı sensiz gelen hüzünler
Sarsın artık beni sen kokan eller
Sarsın beynimi gülüşüne öldüğüm senli hayaller
Sarsın...
Delil DEĞİRMENCİ

Bu şiir toplam 624 kez okundu.
19.02.2013 15:17:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz