Kadri KIRMIZITAŞ (tk30762)
BU SEVDANIN BİR DİĞER ADI AYRILIKTIR -1
Ne gittiğin yerden geldin
Nede kokunu rüzgarlara saldın
Nede turna kanatlarında bir selam saldın
Demiştim sana sen gidersen tutunduğum dallar kopar
Yaprakları sararıp dökülür
Hasretin acısına dayanılmaz
Demedim mi
Demedim mi sana
Seni bir masalda bulduğumu
An gelince dizlerinde ölmek istediğimi
Hani o geceyi hatırlarmısın
Sen gidersen bir daha dönemeyeceğini
Ardından bıraktığın hatıralarda hüküm giyeceğimi
Gönül hücresinde tutuklu kalacağım
Demedim mi
Demedimmi
Seni bir sonbahar sabahında görmüştüm
Minik bir kuş gibi uçmaya çalışırken yapayalnız
Seninle yoldaş olmuştuk
Ama bir gün
Beni terk edeceğini biliyordum
Ve
Sana git buralarda demiştim
Daha fazla alışmayım diye
Belki ayrılık acısını kolay atlatırız
Demedimmi
Demedimmi sana
Ölesiye seviyorum seni
Sen gidersen kim dayanağım olur
Gidişinle her gün.
Dünyanın tüm hüzünleri yağar üstüme
Yıldızlar kaybolur Ay tutulur gök yüzünde
Fırtınalar kopar beynimde
Senden sonra ölümün soğukluğu kalır bedenimde
Demedim mi
Demedimmi en güzel şiirleri sana yazarım
Tanrım seni korusun diye
Bütün güzel duaları okurum ardından
Yaşanmamış bütün güzel anları
Yoluna adak diye adarım
Kimse giremeyecek yüreğime yasak koyarım
Yüreğimi parsel parsel bölüp
Sevda pazarında satar
Yoluna harcarım
Demedim mi
Ey sevdamın zirvelerde açan yaban gülü
Ey hasretine yandığım peri masallarının kızı
Sensiz bir yağmur damlasında boğulurum
Cenneti ellerimle iterim bir kenara
Seninleysem cehhenemide çok severim
Demedm mi
Ey ömrümün taze gülü
Ey gözleri taprak kahvesi
Keşke gözlerime bakıp dalmasaydın o kadar
Bir damla lav misali akmasaydın yüreğime
Ak bir güvercin gibi uçmasaydın ellerimden
Bir ahla yakardım bu gönül sarayımı
Demedim mi
Demedim mi o kadar yürekten bakma
Yakar bu sevdanın ateşi ikimizide
İsmini dua gibi ezber olur dudaklarımda
Bu hasretliğin
Bu ayrılığın
Bu yalnızlığımın ateşini
Söndüremez hiçbir derya
Demedim mi
Demedimmi sana
Şimdi koklamak istiyor canım ellerini
Dağ güllerini koklar gibi kokunu içime çekmek
Sen yanımdayken güneşin her doğuşunda
Birlikte tempo tutup bir sevda türküsü mırıldanmak
Seninle
Her bahar bir gül bırakmak istiyorum toprağa
Birde seninle ıslanmak bu küçük kasabanın yağmurlarında
Avuçlarımızda yağmur ıslaklığı kuruyuncaya kadar
Hiç bırakmadan ellerini
Yada Kıyamet kopuncaya kadar.
Demedim mi.
Demedim mi sana
Kimseyi dokundurtma saçlarına
Düşmesin gözlerine yabancı bakışlar
Başka tenlerin sıcaklığını haram et bedenine
Sonra baş başa kalırsın göz yaşlarınla
Pişman olursun
sen gidersen bana dönemezsin
Bu yol engebeli bu yol Sarpt, bu yol taşlı
Bu yol meşakkatli,hem sonbahar hem kıştır
Ey gönül yurdundan sürgün yemiş
Cennet firarisi Melemeğim
Bu sevdamızın bir diğer adı ayrılıktır.
Demedim mi
Ben ayrılık acısını yaşamıştım ilk bakışında
Zamanın çok çabuk geçeceğinide
Nisan yağmuru gibi çar çabuk geldiğini
Ansızın gelen apansız gider bir gün demiştim
Giderken beni de al götür sıkı tut ellerimden
Demedim mi
Bu şiir toplam 415 kez okundu.
15.03.2013 15:16:58