Dursun TOMBUL (Dursun TOMBUL)
GECENİN BUZ DUDAKLARI
Gecenin,
Buz dudakları öpüyor,
Sensiz
Zavallı yüreğimin duvarlarını.
İçimde,
Çocuksu korkular.
Çaresizliğine inat
Hiç dinmiyor,
Özlemine olan
Fırtınalar.
Dikenli tel olmuş, Mazi.
Delik-deşik duygularım.
Ilık rüzgârlar da
Çekip-gitmiş.
Yakamozlarda
Bir hüzün senfonisi.
Yalnızlığın,
Zafer çığlıkları başlıyor.
Kaybolmuşluğu yudumlamak
Çok zor.
Yaşamın
Yorgun nefesi,
Zamanın,
Buz dağlarında
Yankılanıyor... (10.6.2005 tarihli 5.şiir kitabımdan)
Bu şiir toplam 549 kez okundu.
22.03.2013 15:00:04