Avni Temiz (avnitemiz)

BEN YANDIM SEN ISINDIN

Hayat denilen bu yol, uzunca bir yarıştı,
Ben ona küsüp durdum, o benimle barıştı,
Sonra seni gördüm de, aklım birden karıştı;
--Gözlerimden geçerek, yüreğime taşındın,
--Sevda nasıl bir şey ki; Ben yandım, Sen ısındın..

Diyorlar duman çıkmaz, ateş olmayan yerden,
Senden geçmedim amma, geçerdim inan ser’den,
Derdini sırtlanırdım, derman olurdum derden;
--Damarımdan kan gibi, yüreğime taşındın,
--Sevda öyle bir şey ki; Ben yandım, Sen ısındın..

Kara sevda demişler, sevdanın koyusuna,
Kafa tutmak olmuyor, gönlümün dayısına,
İğnelesen yeterdi, kalbinin kıyısına;
--Gözlerimden süzülüp, yüreğime taşındın,
--Aşk denilen ateşte; Ben yandım, Sen ısındın..

Yükseklerde kartalım, senin yanında kuzu,
Seven insan çiğner mi, yare verdiği sözü?
Elden bir şey gelmiyor, kör imiş aşkın gözü;
--Sen de kör edip beni, yüreğime taşındın,
--Sevda denen ocak ta; Ben yandım, Sen ısındın..

25.11.2012
Avni Temiz

Bu şiir toplam 819 kez okundu.
3.04.2013 11:11:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz