Emre İlkay Aytekin (Emre İlkay Aytekin)

DEJA VU -Küçümen’e-

Senin yüreğinden bir baktım da hayata, sen konuşurken
Bu dertler bu telaşlar hiç de yabancı değil!
Yürüdüğün yollarda ayaklarına dolanan dikenler,
Doğmamış günlere bağlanan kaygı halatları,
İlle de aynalarla sarmaş dolaş;
Bazen de düşman olmayı!
Bu zannederdim ben de senin yaşındayken yaşamayı…

Meslek sahibi olduğun da mutlu olunabilinecek,
İyi bir eş sağlıklı çocuklar mı cennetin tasviri?
Vücudun demirden, ruhun tunçtan mı en güzeli
Cebinde paran mağazalar seni bekler
Var mı daha alası?
Yok bebeğim yok inan ki, bu değil, bu değil!
Bunlar günü mahveden ömrünün tuzakları
Başka bir şey değil!
Sen seni hapsolduğun zaman kafesinde yaşa!
Yarınlar umuttur amma öyle çok bel bağlama!
Döner ararsın kaybettin nefesleri sonra..
Şu an senin, sen şu an varsın gerisi hikaye.

Acılar yüreğinin eşiğine kamp kuruyor zamanla
Sen üzerlerine basıp geçmeyi de öğreniyorsun,
Geçim derdi bu ülkede hiç bitmiyor
Belki de görmediğim ülkelerde de durum böyle!
Zamanla yoksulluğunla bile dost olabiliyorsun inan
Zaman her şeyi, insanının ömrüne bedel belleten
Merhametsiz bir öğretmendir !

Sen tokat yemeden hayatın kendisinden
Biraz daha zaman dilemeden
Biraz daha zaman dilenmeden
Son anını düşünerek bu anın değerini öğren.
Zaten sadece bu an senin sermayen!

Seni dinlerken böyle anlamlı anlamsız
Yürüdüğüm bu yoları bir daha mı yürüdüm şimdi ne!

Senin yerinde olsam dememi sevmezsin bilirim
Ama senin olduğun yerden hayata yeniden başlasam!
Yine düşlerle sarmaş dolaş olurdum elbette
Ama her anımı düş tadında yaşardım, düş tadında.

Bu şiir toplam 358 kez okundu.
14.04.2013 16:09:02

• Yorumlar
• Yorum Yaz