ismail balcı (askinehali)

sen ve ölüm !!!

Ellerim seni ararken kaldırım taşlarının üzerinde bil ki ! özlemim den dir.
gittiğin an bile yoksul kaldı icimd e ki esinti be kıymetlim be hazinem be !!!!
ben papatyalar serperim rüyalarına uyurken gir benliğime

içimden seni atmak mı?? hayır hayır ölmemi isteme benden
ben soğuk gecelerde üşüme diye içimde yaşatıyorum seni
o kadar ağır geldi ki yokluğun göz bebeklerim kurudu...
şimdi ne seni sevebiliyorum ne de senden başka birini

bazen git demek geliyor içimden,,
ama bir bıçak yarası gibi bağrım kanıyor,,
ya ya gidersen !! gerçekten ya da,, seversen gittiğin o yeri.
işte ben o zaman gözlerinin huzurunda ölürüm ..


Değer verdiğim özel insan

MENEKŞE HANIM,A

şükranlarımla

Aşkın E Hali..

Bu şiir toplam 434 kez okundu.
2.05.2013 14:53:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz