Avni Temiz (avnitemiz)
USANDIM 2
Sensiz mevsimlerin tadı kalmadı
İlkbahar yaz ve kış, güz den usandım
Mutlu eden bir tek sözün olmadı
Beni kırıp döken söz den usandım
Geçiyor seneler sönüyor ferim,
Bu sevda yolunda yanlız neferim
Nedensiz, niçinsiz öyle severim
Yürekte sönmeyen köz den usandım
Neyleyim yazılan yazımız böyle
Beni yakıp durdun sen gönül eyle
Kalbinden geçeni yüzüme söyle
Bulmaca çözmekden, giz den usandım
Ben sessiz durdukça yüreğim gürler
İstesen verirdim yolunda serler
Ağlayınca insan rahatlar derler
Yıllardır yaş döken göz den usandım
Bir ben çekiyorum sendeki nazı
Semadan duyulur gönlüm avazı
Beraber yazılsın artık bu yazı
Sen ve ben olalım biz den usandım
Ben sana razıyım bilirsin dünden
Ömür tükeniyor azalttık günden
Çok şeymi istedim bilmemki senden
Ortayı bulalım az dan usandım
Yanıyor yüreğim yanıyor görsen
Sende bu sevdanın hazzına ersen
Beni serinleten suyu verirsen
Aşk pınarından ver buz dan usandım
Dost acı söylermiş yalana kanma
Kalbin titriyorsa boş yere yanma
Güzele yakışır derler inanma
Aç artık gönlünü naz dan usandım
10.05.2013 Şavşat
Avni Temiz
Bu şiir toplam 843 kez okundu.
10.05.2013 01:17:55