Zülfikar Yapar (zülfikar yapar kaleli)

TEMELLİ

Ömrün ahırında kaldım çaresiz
Gönül kazak, bu ah bende temelli!
Ben bende dağıldım akıl çare siz
Yollar uzak, bu ah bende temelli!

Derya derken su arkında boğuldum
Hazan vurdu, dağıldım da dağıldım
Bu halimle dost kapıdan koğuldum
Ömür kızak, bu ah bende temelli!

Bir andım kapanda, bir kavlim yarda
Gözüm yok ki handa, sarayda, kırda?
Sanırsın ki; Tekin Diyarbakır’da
Teri ak ak, bu ah bende temelli!

Sen gidince buraların tadı yok
Bahçemizin çeperi yok, badı yok
Sen gidince hiçbir tekin adı yok
Her yer sazak, bu ah bende temelli!

Umudumu, güvenimi yitirdim
Olsun diye ivenimi yitirdim
İçi güllü gevenimi yitirdim
Sevgi azak, bu ah bende temelli!

Karanlık bitmiyor, ağarmıyor tan
Hayalde yaşarım varlığı an an
Hisli yüreğidir garibin vatan
Hasret tuzak, bu ah bende temelli!

Kazak: Dilsiz, göçebe
Geven: Geveze
Azak: Azıcık
Sazak: Bataklık

Zülfikar Yapar Kaleli

Bu şiir toplam 640 kez okundu.
13.05.2013 10:01:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz