gül kara melek (kara melek)

NÖBET TUT....

Dumanın karasına bürünmüş yokluğun.
Gecenin siyahı bile kapatmaz olmuş hasretini.
Sellerin alıp götürdüğü şu taşlar kaya olmuş sanki.
Her şeyin değişmiş de bakışların gözlerim gibi.
Fısıldıyor toprak onsuz gelme diye.
Sensiz yüreğinden bile çekip gidemiyorum.
Ellerini tutabildiğim yerlerde bir umut bırakıyorum.
Titriyor bazen anımsamaya korktuğum anılar.
Dağınık bir odaya dönmüş aklım,
Toplamaya çalışırken sen kıyamıyorum ellerine.
Parça parça dağıtmıyorum hasreti tek parça, benim parçam.
Yeniden şafak sayar gibi bekliyorum,
Bilirsin ya asker döner gittiği yerden yada künyesi.
Şehitlik rütbesine ulaşır mı sevdamız bilemem,
Onurlu bir asker gibi sevda nöbetleri tut.
Aşkı düşmanın kurşununa bırakma.
Geceleri beyaz yapalım ışıldasın gözlerin.
Hasreti aç bırakalım, uğurlayalım gelen bir misafir gibi.
Öyle bir nöbet tut ki bir aşk kalsın sınırlarımda birde sen...

Bu şiir toplam 617 kez okundu.
22.05.2013 13:12:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz