orhan kavak (kara aslan)

Aşk Rahmeti.

Daha Medine,ye varmadan içimden bir sızı kalkar şaha.
Karşımda belirince olanca heybetiyle Ravzai Mutahhara.
Özlem dolu salavatlar alemlerin efendisi Muhammed Mustafa,ya.
Bütün aşıkların gıdası yağ sağnak sağnak Ravzadan semaya.

Sonra semalar rahmet olsun damla damla döksün seni.
Güller açsın kokusu sen,teni sen,gül olsun sarsın cümle Ademi.
İsmini bile yazarken adına hasret kalır kudret kalemi.
Hangi sular yaksın hangi güneş söndürsün aşkından yanan bu alemi.

Gül dudaklarından kelimeler dökülürse eğer birer birer.
Kelimeler öksüz kelimeler yetim kalır döner gelir tekrar girer.
Bu aşk bu ateş bu hasret kıyamete dek devam eder.
Güneşi,de yakan senin aşkın sen varsın diye,yoksa oda söner gider.

Dönüyor dünya dönüyor yıldızlar,döndükçe hasretin biter.
Bu koskoca alem yıldız yıldız taç olmuş,tel tel saçın onları süsler.
Saman yolu ve bütün yıldızlar gül eteklerinde Cem olup döner.
Yandıkça yanan bu kor ateş,ancak senin aşkında söner.

Solunda Malazgirtli şehitler,sağında İstanbulu alan Fatihler.
Salavatlar eşliğinde mahşere adım adım yürürler.
Gelsin sonsuz ölüm,yeter,ki seni orada bir kez görsün bu gözler.
Habibini seveni hiç yakar,mı o ?belki hürmetine af eder.

Edepsize edep gerek,bunu bilecek yürek,sultana hürmet.
Sultanlar sultanının vekili,onun izinde yürüyen her hazret.
Öyleyse hoca efendi demek hangi akla hizmet?gelde izah et.
İmanda yok nihayet edep büyük zihnet,birazda merhamet.
İşte böyle gelecek,yoksa gökten zembille inmeyecek kıyamet...

Bu şiir toplam 493 kez okundu.
28.05.2013 19:42:24

• Yorumlar
• Yorum Yaz