Mehmet YAMAK (mehmetyamak)

BİR NEŞTER VUR YÜREĞİME

Sensizlik yüreğime atılmış,
Sessiz bir çığlık.
Bir çöl kadar,kurakken sensizlik.
Yaralı bir kuş gibi çırpınırken sensizliğe.
Bir derdinin haberinde ölürüm.
Hoş bir sedayla çıkarken sevdam,
Bir neyin nefesinden.
Başımı dayamalıyım sevdamın omzuna.
Dert dinlemeliyim fısıltılarla.
Teninin kokusunda dalınca rüyalara.
Sürme çektim kandilli gecelere.
Sana susadı benliğim.
Her gün içsem de kana, kana.
Bir umut olamadım yayan kalmış sevdama.
Esareti yaşıyorken her gün bir kadınla.
Her gün biraz daha özgürlüğe palazlansamda.
Konuşurken yüreğim.
Susuyor dilim konuşmuyor sana.
Açsınlar yüreğimi bir neşterle derinden.
Ya alsınlar beni benden.
Yada kazısınlar seni arındırsın isminden.
Sanırmısın yalnız yüreğimde ismin.
Ruhumun sahibi ey dertli sevdam.
İsmini sayıklar bu dil, ayılırken narkozdan.
Sevdamda bir çift göz hapseder.
Beni mavi derinliklere.
Bir merhamet kokusu gelir meltemle,
Uzaktan çok uzaktan dertli.
Yağmura veda ederken bulut,
Bir mavinin gözlerinden.
Hangi duygu düşünce getirir seni dile,
Bir köşede sessizce ey sevdam dinle.
Sabır diye bir şey koymuşlar yüreğime.
Hayaline sarılırken kuytularda dolmakta,
Taşmakta sabrım.
Kahretmelimi hayata kadere,
Küfretmeli zamansız tüm dertlere.
Hadi be yüreğim dön artık evine.
Nede olsa bir kadın seni beklemekte.

Bu şiir toplam 650 kez okundu.
5.08.2013 21:47:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz