Erhan YURTSEVER (erhanyurt)
Yalnızız
Daima yalnızız bu diyarlarda
Dünyaya kuşkuyla bakarken yalnız
Korkuyla ürperip gece rüyada
Kıpkızıl ateşler yakarken; yalnız
Akşamın parlayan kızıllığında
Karmaşık anılar sıkarken ruhu
Caddenin kaybolan azınlığında
Bembeyaz masada doğarken; yalnız
Birlikte olupta gezerken bile
İçinde kabaran o sinsi duygu
Gözgöze bakarken bir neşe ile
Yüzyüze bakıpta gülerken; yalnız
Hasretlin kalbini verir bir yandan
Onun da gönlü var seviyor gibi
Seni sevdiğini söylediği an
İçinde duyupta mutluyken; yalnız
Bir şimşek hızıyla geçiyor zaman
Gökyüzü sararıp solacak bile
Güneş çekiliyor dağlar ardından
Yılların tükenip biterken; yalnız
Gecenin kaybolan ıssızlığında
Düşünüp dururken dalacak gibi
Ruhunun o durgun sessizliğinde
Acıyla kıvranıp kalırken; yalnız
Bunun çaresi yok, hep yalnızlarız
Durmadan ölüme gidecek gibi
Doğarken, yaşarken hep varız; ama
Hayat nokta koyar, ölürken; yalnız.
Erhan YURTSEVER
Bu şiir toplam 433 kez okundu.
25.08.2013 19:07:29