ismail civelek (pamukkale)
Gönül Küskünü
en yakınım en uzağım küstüler
neden bilmem nedensiz
sebeb desen yok sebebsiz
kısmetsizmiş im ben kısmetsiz
bu sahte dünyanın düzenine
selam vermem bana küsesine
kim el uzatıyor düşenine
nasipsizmiş im ben nasipsiz
el oluyor yüzüne baktığım
terk ediyor yürekten taptığım
çok oldu yalınız kaldığım
sahipsizmiş im ben sahipsiz
böyledir civeleğin halleri
gezer dolaşır yadelleri
gönül küskünü oldum
kimsesizmişim ben kimsesiz
yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli
Bu şiir toplam 390 kez okundu.
28.08.2013 17:35:58