hilal basar (hayalprst)

KURU YAPRAKLARIN HÜZÜN ŞARKISI

GÜNLER GEÇİP GİDİYOR
GÖZYAŞLARI KURUYOR YANAKLARDA
TEBESSÜMLER DONUYOR DUDAKLARDA
KURUYOR YAPRAKLAR DALLARDA
HER BAHAR YEŞERECEĞİNİ BİLİYORDA MI DURUYOR ORDA
KURU BİR YAPRAK RÜZGARA TAKILIP GİDERKEN YOLLARDA
ZAMAN DURUYOR O ANDA
HERŞEY DEVAM EDECEK DOĞADA
KURU YAPRAK YEŞİL DALLARDA OLMASADA
BİR RÜZGARLA SAVRULSADA
YORGUN BİR KALP GİBİ SON DURAKDA,
AYAKLAR ALTINDA,
EZİLİRKEN...
SON HAYKIRIŞI BİR ÇITIRTI GİBİ SESSİZKEN...
KİM DUYACAK ONU İÇİN İÇİN AĞLARKEN?...?
EĞİLİP DİNLER MİSİN O FISILTIYLA BİR ŞARKI SÖYLERKEN???
PEKİ HER SON BAHAR EŞLİK EDER MİSİN YAPRAKLARIN İÇLİ ŞARKILARINA...
ACELE KOŞTURMACA YAŞARKEN
KAÇ YAPRAK KIRILIR AYAĞIMIZIN ALTINDA,
KOŞTURUP GİDERKEN!
YAPRAKLAR BİLE SİZE DOĞRUYU ANLATIRKEN
NİYE BU İNAT?
NİYE BU KÖRLÜK?
HAYAT GEÇİP GİDERKEN!...!

Bu şiir toplam 673 kez okundu.
16.09.2007 13:35:41

• Yorumlar
• Yorum Yaz