Tuğrul Pekel (tugrulahmetpekel)

Karanlıklardaydı Ay Gökyüzünde

Karanlıklardaydı Ay Gökyüzünde

‘Ay pembeye boyanırken,
Aşkın rengi,
Vurmuştu geceye,
Damgasını’,
O kadar güçlü değildi adam.
Taşıyamadığı aşkın altında,
Ezilip kaybolurken,
Sessiz sedasız çekildi gitti.

Kız şaşkındı kız üzgün.
Bir damla gözyaşında
Yaşadı kaybolan aşkını.
‘Ben taşırdım’ diye düşündü
aşk paylaşımdı onun için bir bütünü.

Karanlıklardaydı ay gök yüzünde.



26-08-2007-PAZAR
Tuğrul Ahmet PEKEL

Bu şiir toplam 507 kez okundu.
18.09.2007 19:03:25

• Yorumlar
• Yorum Yaz