İbrahim Akbaş (miharbi_47)

AH DÜNYA BÜYÜDÜK DE NE OLDUK

Çocuktuk boş kaset gibi birşey bilmezdik,
Kışın kar üstünde hoplar zıplar üşümezdik,
Üşüdük soğuk aldık demez düşünmezdik
Ah dünya ah büyüdük de ne olduk sanki.

Kışın toprak damlarda taş misket oynardık,
Soğuğa aldırmaz üstümüzü çamura boyardık,
Sabahtan akşama kadar oynar ancak doyardık
Ah dünya ah büyüdük de oyuncu mu olduk sanki.

El kol burkulur kırık çıkıkçı bir çıta ile bağlardı,
Eller buruşurdu krem yok grez yağı ile yağlardı,
Kanayan yaraya kül serper durdurmayı sağlardı
Ah dünya ah büyüdük de doktor mu olduk sanki.

Taş dibekte bulgur döverlerdi biz seyrederdik,
Bulguru dama sererlerdi biz üstünde gezerdik,
Kepeği vardı kepeği toplar yastık yapın derdik
Ah dünya ah büyüdük de adam mı olduk sanki.

Üç dört numara gaz lambası geceye ışık verirdi,
Her gece is tutan camın temizlenmesi gerekirdi,
İçine arpalı su koyarak temizlenmesi ayrı fikirdi
Ah dünya ah büyüdük de Edison mu olduk sanki.

İbrahim Akbaş
21.09.2012

Bu şiir toplam 470 kez okundu.
18.09.2013 19:40:39

• Yorumlar
• Yorum Yaz