İbrahim Akbaş (miharbi_47)
AKRES AKBAĞ KÖYÜ
Mardin şehrin Akresi,
Kıbleyi gösterir ibresi,
Havasından soluk alan
Ne derdi kalır ne stresi.
Mardin Diyarbakır arası,
Değer kazanmış arsası,
Pekmeziyle isim yapmış
Koca bağ üzüm deryası.
Doğdum büyüdüm Akreste,
Gül topladım deste deste,
Unutamam ben köyümü
Akres derim son nefeste.
Kimileri kalmış hala köyde,
Kimileri Bursa Yenişehirde,
Kimileri İstanbul Esenlerde
Kimileri ise Trakya Edirnede.
Artık ikamet fark etmiyor,
Bağlar güçlüdür kopmuyor,
Akres köyü unutulmuyor
Özleniyor hasreti bitmiyor.
İbrahim Akbaş
05.03.2012
Bu şiir toplam 678 kez okundu.
18.09.2013 19:42:34