gül kara melek (kara melek)
HER MEVSİMİ YAŞIYALIM
Son baharı terk etmiş yaz,
Yeşilinden sarısına dönmüş,
Toprağın yüzü ölü yapraklarla örtülü,
Uzaklardan gelen rüzgar çıplak bırakmış kahvesini.
Ara ara yağmurun ıslağı, ara ara güneşin sıcağı,
Tozu dumanı çekti içine koca şehir.
Hüzünler yağdı, su diye içtiğim bardaklara,
Yudum yudum içtim ne varsa sol yanım da kaldı.
Yüzünde ki çukurlara doldu mutluluğum,
Gülümserken dudaklarının yüzünde büyüyüşüyle kaç yaprak yaşlandı.
Kaç yıl aşkı sevdayla yaşadı güller,
Yıldızlar değil evren kıskandı gölgenin bende duruşunu.
Sevdam demedim ailem dedim hayallere sığdıramadım bakışlarına.
Kıvrım kıvrım teninin her köşesinde buldum dokunuşlarımı.
Sonbahar da terk edip gidecek kış yine yalnız yine soğuk.
Bu gidişlerin ardı beyaz ,
Bu gidişlerin ardı huzur.
Sonbahara inat son kalan yaprağım olsun ellerin,
Kışı düşünmeden sonbaharı yaşıyalım.
Yada gitmeden toprağım ol her mevsimi yaşıyalım.....
Gülfidan....
Bu şiir toplam 482 kez okundu.
26.10.2013 00:10:16