ismail civelek (pamukkale)
Elmiyiz
bakmıyorsun geçerken yüzüme
ne o hayal gözlüm elmiyiz
eğiyorsun başını küs gibi
ne o mahmur bakışlım elmiyiz
çatma kaşını asma yüzünü
gül cemalini göreyim elmiyiz
kıymet değer verdiğim
küsme bana elmiyiz
daha dün elin elimdeyken
bugün düşmanmıyız elmiyiz
uzaktan uzağa bakan
iki yabancımıyız elmiyiz
sebebini anlayamadım gitti
aynı şehirde elmiyiz
bitmez dediğimiz o aşk bitti
şimdi seninle ben " elmiyiz "
yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli
Bu şiir toplam 382 kez okundu.
3.01.2014 18:03:41