sebahattin er (sebahattiner)

İlk aşkım

balkonu asma ağacından bir evleri vardı
her akşam aynı saatte,aynı yerde oturur,
sanki !
benim geçmemi beklerdi.

kimseye çaktırmadan bakardım o na
gülerdi içten içten,
el dudak işareti yapardı hafiften.

bir gün !

defalarca geçtim
asma balkonlu o evin önünden..
bir türlü çıkmadı
güzeller güzeli gülten.

meğer ! bir ben değilmişim
evlerinin önünden her geçişimde,
el sallanıp..
dudaklarına öpücükler gönderilen.

(kocaya kaçmış)

Bu şiir toplam 300 kez okundu.
3.04.2014 21:35:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz