Muhammed Karain (Kırıkparça)

Sonbahar

Gözlerim artık dokunamıyor gülüşüne
Kitaplıklar puslu, görünmüyor ufuk
Bir rüzgar var içinde, düşünceler savruluyor, karışık aklım
Ellerinin ellerimde ufalanıp kaybolmamasıydı son dilek hakkım
Karanlık şimdi dünyam, duygularım ürkek, biryerlerde saklı
Ya canım? Kopup giden kalbimden o eksik yanım? tükendi bitti kanım
Eksilme benden, şimdi olmaz, gitme, çok erken, şimdi gitme!
Düşün! Şimdi paramparça olan hayallerimi..
Düşün! Bu iklimden süregelen yağmurlu gözlerimi..
Düşün! Kırılan bu daldan dökülen kuru sayfaları..
Düşün! Kurak kalbimde filizlenen kırık duyguları..
Düşün! Durup birkere, birkere daha bak gözlerime
Haydi bak! Kirpiklerimden akan umutlarıma bak
Bu çölleşmiş arazide akan iki nehre bak!
Sessiz haykırışıma kulak ver..
Gözlerinin hapsinde gözlerim
Sözlerin aksinde yankılanan özlemim
Benim için bir hiçten ibaret olan zamanım
Ayaklarımı kanatan kırık camlarım
Gözpaklarıma kazınmış an be an aklımda yüzün
Kalbime akan gözyağmurlarım, filizlenen hüzün
Biliyorum, artık sığdıramazsın bavula sahip olduklarını
Dönemezsin geri, benim olamazsın tekrar
Beklerim ben, olsa da her mevsim son bahar
Beklerim seni, kırık bir kalple, kırık hayallerle, kırık hislerle, beklerim meleğim, gelme..

Bu şiir toplam 532 kez okundu.
24.04.2014 21:29:57

• Yorumlar
• Yorum Yaz