gül kara melek (kara melek)

AYRILIK YAKLAŞIYOR

Ölüm kendine saklamış bedenimi.
Adım attıkça gün kararıyor,
Nefes aldıkça ayrılık yaklaşıyor.
Nereden başlasa bilemiyor insan, hangi günahın tövbesi bu kadar kısa sürer.
Film şeridi derler ya oyuncu çıkarıyor bu sahne.
Pişmanlıklar tıkıyor boğazımı, hani o söyleyemediğimiz sözler.
Utanç gölgesi düşmüş al olmuş yanaklar.
Saçlara ak düşmesini beklemiyor,
Hasretlik yine bitmiyor çaldı bir kere kapıları,
Gözlerini görmeye fırsat mı kaldı,
Helallik almaya yetmiyor saniyeler.
Canımdan çıkardım seni göğüme saplanan bıçakların acısını duymasın yüreğin.
Çiğ kalıyor şimdi hayaller,
Kirpiklerim değerken yüzüme çıplak kalmasın gözlerin.
Ve sesin özledim derken olduğu gibi derin ve içten.
Susarken nefesime uğratmadım nefesini,
En son avuçlarım da bıraktım kokunu.
En son yüreğim de bıraktım sevgini.

Bu şiir toplam 531 kez okundu.
17.05.2014 21:29:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz