Düşerim elbet ben de;
Sendeleyip, yüzükoyun...
Yüzüm toz toprak olur,
Ellerim kan revan...
Ağlarım hatta bazen,
Sızlanmakla da kalmam!
Sonra bir yağmur başlar;
Usul usul okşayan...
Ve "Kalk!" diyen yıldırımları duyarım:
"Kalk!
Ve emrolunduğun gibi dosdoğru ol!"
Bu şiir toplam 441 kez okundu. 20.05.2014 16:02:52