Burhan Kale (KALE)

Allah Görür...

Kalmadı içinde tükendi yollar,
Allah görür bizi kul kulu kollar…
Gelir geçer akar su gibi yıllar,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Ardından koşup da kendini yorma,
Sözden, halden mana çıkarıp durma…
Hakka yalvar ele hiç adres sorma,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Soruyor içkin mi kumarın mı var,
Ona göre atsın hayatına zar…
Eyleme dünyayı yüreğine dar,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Şundan bundan deme düşse bir yaprak,
Bağrını açıp da bekliyor toprak…
Orda belli olur kim kara kim ak,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Kelamı dostuna sohbeti tatsız,
Bir tebessümü yok sanki suratsız…
Gözü yükseklerde lakin kanatsız,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

İsmail olmamış bilmez kurbanı,
Ensesi hep kalın, yanmamış canı…
Kendini sanıyor cihan sultanı,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Değeri kendinden menkul taşıyor,
Dur durak bilmiyor haddin aşıyor…
Yüksek yerde alçak alnın kaşıyor,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Yakına gelse de uzak olsa da,
İster çiçek açsa ister solsa da…
Bir yudum su vermez aksa dolsa da,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Kimi hiç düşünmez yerinde sayar,
Kimi açlık bilmez sadece doyar…
Adamın olmazsa gözünü oyar,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Adını andıkça yaşlar boşalır,
Sevenin bilenin aşkınla kalır…
Eşeğin semeri üstünde olur,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Usandık milleti hakir görenden,
Orda burda başa çorap örenden…
Gönlünü düşmana sunan verenden,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Bir yerde bir makam ya para ya mal,
Bulmuşsun belli ki otur orda kal…
İştahın bol olsun dünya sana yal,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Nedamet edersen sana da gel der,
Kulunu bağışlar belki affeder…
İflah olmaz yine dikine gider,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Bir anı birini tutmaz iltifat
Beklerken aniden atar bir tokat…
Üstüne övgüler dizer ya kat kat,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Gece gündüz demez her işi boştur,
Girilmez gözüne ömrünce koştur…
Hazımsızlıktan o süzülen yaştır,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Derdini anlatsan dinler görünür,
Kurttan beter koyun postu bürünür…
Hakkı kötektir ya öyle sürünür,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Zayıfı ezmekte hüneri yaman,
Sahibi gelince bir çalım aman…
Şimdi öylesini istiyor zaman,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Patron olur işçi kölesi olur,
İşinden ayrılan ondan kurtulur…
Arar da sonunda bir bela bulur,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Son model araba ayrı bir hava,
Para yokmuş bu ay çalış bedava…
Umrunda mı sanki tencere, tava,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Faiz, repo, borsa soysuz durmuyor,
Kimin kimde borcu kalmış sormuyor…
Kul hakkı deme ha kafa yormuyor,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

İşçi olsa kaçar düzgün çalışmaz,
Helalden bir lokma yemez alışmaz…
Doğru işi olmaz asla buluşmaz,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Sermayeye düşman yapışır bulsa,
Ah o sermaye bir ona dost olsa…
Çalışsa iş aşkı ile bir dolsa,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Tembel memur mehter ileri geri,
Çalışanın sırtı sanki semeri…
Bir de gözyaşı var dolar gözleri,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Başkası çalışsın alsın azarı,
Senin işin var kim görsün pazarı…
Çiçekler açılmış uçuyor arı,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Ağaçta yaprağız, baharda çiçek,
Dalımızda bir güzel bülbül ötecek…
Sanma ki gün gelip bu dert bitecek,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Elinden tutarak çıkarsan bakar,
Adam değil adam yapsan da yıkar…
Koskoca memleket bir hıyar çıkar,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Bekleme dostluğu düşersen görmez,
İsteme kullardan yalvarsan vermez…
Herkes dinler lakin aklı da ermez,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

İşini yapanı idare eder,
Yüzleri hep güler çekmez hiç keder…
Oraya buraya boş yere gider,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Sevgiyi bilmemiş aşkı tatmamış,
Vicdan huzuruyla bir gün yatmamış…
Yalan söze bir kez doğru katmamış,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Emmisi olmazsa olmaz mı dayı,
Atılır oku da bulunur yayı…
Bu zamanda aslandan güçlüdür ayı,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Sağında solunda tutar arsızı,
Hazineye bekçi koyar hırsızı…
Besleyip büyütür durur soysuzu,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

Özgürlük babadan mirasmış kalmış…
Söver, yakar, yıkar öyle nam salmış…
Belli ki bir yerden bir emir almış,
Allah görür bizi kul kulu kollar…

İnsanda bir edep hayâ olunca,
Merhamet duygusu kalbi bulunca…
Dünyadan insana bir şey kalınca
Allah verir bize kul kulu kollar…

Burhan Kale

Bu şiir toplam 484 kez okundu.
16.06.2014 16:17:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz