namık yıldırım (panuye)

ÇAPULCUYSAN ÇAPULCU KAL !

Üç tane ağaç vardı istanbulun göbeğinde
Kesmek için yeşili akıl olmaması lazım beyinde
Uzun adam ağaçları kıskanmış benden daha uzun olamazlar diye
Hiç sorulmadı sorulmaz neden dönüştü bu gençler asiye

Almış eline bir kaval ısıtıp ısıtıp durmadan çalıyor
Halkına zulmederek küfrederek gittikçe alçalıyor
Fabrikadan çıkmış gibi tektip bir koyun güruhu
Dalkavuklarda yoktur olmaz zaten hiç bir zaman insanlık gururu

Çapulcu dediğin ders veriyorsa eğer bir hükümete
Yaptıkları uğramaz asla o zaman akamete
Bu millet bir istibdatçı daha kaldıramaz feyz alma hamidden
Bahsedip duruyorsun zaten ikidebir ceddinden

Polisle,jandarmayla,tomayla saldırıyorsun gençliğe
Bu millet alışık değil mi sanki her türlü çileye
Robotik bir nesil oluşturmassın asla insanların vicdanı var
Nasıl bir insan bu kindar bir nesil için kolları sıvar

Her firavunun karşısına bir gün mutlak musa çıkar
Ampul ışık yerine gazlar kurşunlar sıkar
Ama bu milletin sabrıyla oynarsanız elbet
Bekler o zaman sizi sonsuza dek o korkunç musibet

Bu şiir toplam 604 kez okundu.
13.07.2014 19:59:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz