tülay polat (t_p_1954)
AĞLAR BİR ZAMAN
Garibin sevdaya düşerse yolu
Gider gelir aşka bağlar bir zaman
Boynu bükülür de kırılır kolu
Mutluluktan uçar güler bir zaman
Çok sevmişti beni gözde naz oldum
Tutuştum yandım da ,külde köz oldum
Kamber’e Arzu’ydum dilde söz oldum
Kalbi pır pır atar coşar bir zaman
Bitti sevgi saygı savruldu yelde
Soluk resimlerin kalan bu elde
Emeklerim aktı gitti bir selde
Hicaz şarkıları söyler bir zaman
İnsanda bırakmaz gurur ve kibir
Sevgi vuslat olmuş ,dilinde tabir
Çekecek hep acı sonunda kabir
Bu hayattan bezer ağlar bir zaman
TÜLAY*ASLAN
Bu şiir toplam 447 kez okundu.
21.09.2016 00:37:19