MUHAMMED SALİH GEDİK (MUHAMMED SALİH GEDİK)

CAN BAŞKAN

(akrostiş şiir)

Can suyu, filizlenen yeni nesle; umut, dünya mazlumlarına.
Anasından emdiği süt ap ak, haram değmemiş tek damlasına.
Nice yıllar hasretti insanlık, böylesine yiğit bir başkana.

Bağrında taşıdığı yürek tertemiz, benzer cennet vatanıma.
Ağzından dökülenler, zikrullah kokar; fikri, dayanır Kur’an’a.
Şevkinde kırılma yok, iman zırhı olmuş, kapılmaz heyecana.
Korku, zalime; kabus, caniye; eman vermez hiç, sinsi haine.
Aşk makamında, Ali’yi andırır; kim imrenmez dik duruşuna.
Nizam-ı alem için, nusret etsin Rabbim; ömür katsın ömrüne.

Rahman olanın; lütfu-kereminden bir damla, alem-i islama.
Er meydanının yenilmez pehlivanı, sırtı gelmez asla arz’a.
Cesareti milletinde var olan, metaneti Halık’tan ola.
Eğilmez namerde, ak alınlı başı, eğmez Hak’tan başkasına.
Boşa çıkarmak işi, kahpe tuzakları; gelmez asla oyuna.

Tarihe, altın harflerle yazılacak adı, onur sayfalarında.
Amacı, hürleştirmek ademi; mücadele, adamlık adına.
Ya kazanacak, başkanlığında bütün dünya Müslümanları da;
Ya kazanacak! Mağlubiyet, ye’s yok; okunmaz onun kitabında.
İbrahimce, takındığı eda; zihinleri kirden arıtmada.
Beşeriyetin yüz akı, biçare insanlığın yoz dünyasında.

Erdem meyveli ağaçtır; -ki edepsizler- her daim taşlamakta.
Rabbim hamisi, yar/yardımcısı olsun, hem darlıkta hem kaosta.
Doğru bildiğinden şaşmasın, kalsın ilelebet dosdoğru yolda.
Onu muzaffer kılsın -ki Müslüman çıksın, karanlıktan şafağa-
Gücüne güç katsın ki Aliyyül Azim -sahibi esma ül hüsna-
Aydınlanmaya yüz tutmuş musta’zaf yüzler, yeniden kararmaya.
Ne ezen kalsın, ne ezilen olsun; insanlık, yaşasın insanca.

Bu şiir toplam 371 kez okundu.
20.10.2017 09:57:03

• Yorumlar
• Yorum Yaz