ismail civelek (pamukkale)

Ağlıyor Gözlerim

terk ettiğin günden beri
ölüyüm geceleri
yaşıyorum hasretleri
ağlıyor bak gözlerim

dört duvarın içinde
zalim gurbet elinde
ismin hece dilimde
ağlıyor yar gözlerim

buharlanır camlar
yok oldu yarınlar
çöktü karabulutlar
ağlıyor gök gözlerim

ne mektup var ne resim
tek başıma kendimleyim
hayaldeyim düşteyim
ağlıyor mavi gözlerim

batıkca her köşeye
sarılırım şişeye
gel gel derim ecele
ağlıyor maviş gözlerim

yazan - ismail civelek
develi köyü
pamukkale
denizli

Bu şiir toplam 243 kez okundu.
5.12.2017 20:02:26

• Yorumlar
• Yorum Yaz