savaş karaduman (savaşkaraduman)

Yinede Sevdim Seni

Bekledim
Yağmurdu/ soğuktu/ geceydi
Yoktu/ yoksulluktu
Acıydı/ hüsrandı
Düş kırıklığı
Ve kirletilmiş korkunç bir rezillikti hayat…
Yine de sevdim seni
Uykuyu kendime haram kılarak
Zaman ve mekân kavramından uzak
Karanlıkta
Ve yağmur altında sırılsıklam ıslanarak…
Gelmedin
Gelseydin
Paltomun içinde
Kardan ve yağmurlardan sakladığım güneşi verecektim sana…

Bekledim
Çöl ortasında/ yanarak/ susayarak
Dilimde adın/ içimde yangın/ gözlerimde sen…
Yine de sevdim seni
-Deli divane-
Mecnunun gözlerinden Leyla Leyla taşarak
Gözyaşının serinliğine ve yangınların gölgesine sığınarak…
Gelmedin
Gelseydin
Dudaklarımda saklı kalan bulutlardan
Kuruyan dudaklarına yağmurlar yağdıracaktım…
-geceleri ay ışığından damıttığım-bir tas su
Ve avuçlarımın gölgesinde sakladığım
Beyaz bir papatya verecektim.

Bekledim
Aysız, yıldızsız bir gecede…
Ve yokluğuna çarpa çarpa
Şaşırdım rotasını aşkın
Öpmeye baş koyduğum gülüşünü kaybettim önce
Sonra sesini
Nefesim olan nefesini
Koyu sohbet bakışan gözlerini/ rengini
Dal budak/ yaprak yaprak kır kokan bedenini
Gizini/ ayak izini
Velhasılıkelam, kaybettim seni
Yokluğun İlmek ilmek gözlerime örerken karanlığı…
Çıkmaz bir sokak ortasında -sırra kadem basıp- kaybolup gittin işte
Bulunamayışın ta dibine!
Yoksun işte…
Yoksun…
Yok!
Yine de sevdim seni
-Yolunu şaşıran telaşlı bir serçeydi zaman
Karanlığın labirentinde çırpınıp duran-
Gelmedin
Gelseydin
Yüreğimde aşk gibi sakladığım
Senden arta kalan
Bir mavi sabah
Bir mavi deniz
Bir mavi gök
Yeşile ve çiçeklere meftun/ ılık ılık yaklaşan bir bahar verecektim.

Gel(me)din

Bu şiir toplam 279 kez okundu.
15.09.2018 15:38:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz