(zeynelim)

NEDEN KORKUYORSUN?

NEDEN KORKUYORSUN !!!

Mutsuz olmaktan mı korkuyorsun,
Ver bana ellerini seni mutlulukların sonsuz olduğu dünyama götüreyim…

Terk edilmekten mi korkuyorsun,
Ver bana sadakat sözünü ebediyen yanında olma yemini içeyim…

Aşkımızın bitmesinden mi korkuyorsun,
Ver bana kalbini, hayat biter ama aşkımız bitmeyecek andını içeyim…

Unutulmaktan mı korkuyorsun,
Ver bana aşkın filizini, güneş doğmayı unutsa bile unutmama sözünü vereyim…

Sevilmemekten mi korkuyorsun,
Ver bana sevgini seni canımdan çok hatta annem kadar seveyim…

Mutsuz etmekten mi korkuyorsun,
Bırak düşünme beni, zaten o riski seni severek göze almışım…

Bunları duymana rağmen yine de sevmeye korkuyorsan,

Sende sevgi ve aşk tohumu bitmiş demektir… Yâda
Sana hiç güven vermemişim demektir…

Ama şunu unutma ki; Bizde sevgi ve aşk üzerine
Verilen sözler,
Edilen yeminler,
Ve içilen ant’larda
Durmamak tükürdüğünü yalamak gibi nefsimize çok acı verir ve bu acı
Bize dünyada cehennem azabını yaşatır bunu böyle bilesin
Sevgi ve aşk tohumundan mahrum KORKAK SONGÜLÜM… Zeynelim



ŞİİRDEN BİR TAT ALMAK İSTİYORSANIZ LÜTFEN BU AÇIKLAMAYA OKUYUN

Bu şiirimi Malatyalı korkak kız için yazdım. Bu korkak kızın adı Songül’dü. Songül ile ben bir arkadaşın sayesinde Malatya’da tanıştık, birbirimizi gördük ve beğendik. Birkaç saatlik sohbetten sonra kafa dengi iki insan olduğumuzu anladım. Songül ona teklif etmemi bekliyordu. (Bunu en samimi arkadaşından öğrendim.) Aradan birkaç gün geçtikten sonra Songül’e teklif ettim. Ama beni kabul etmedi. Beni kabul etmediğini duyunca şok oldum.
Çok meraklı olduğum için sebebini sordum bana korktuğunu söyledi. Neden korktuğunu sordum bana cevap vermedi. Her ne kadar ısrar ettiysem de neden korktuğunu söylemedi. Ben de bu olaya çok üzüldüm. Ve her zaman ki gibi üzüntümü kâğıtlara döktüm. Onun için bu şiiri yazdım. Ama ona bu şiiri ona okutturmadım. Hatta böyle bir şiirin varlığından bile habersiz…

Bu şiir toplam 979 kez okundu.
19.04.2007 17:34:31

• Yorumlar
• Yorum Yaz