savaş karaduman (savaşkaraduman)

Kanı deli-Deli kanlı Kızım

Kızım Helin’e (5)

Kanı damarlarında deli deli dolaşan
Kanı deli- deli kanlı
Saçları kıvır kıvır / gözleri bahar kızım
Kıpır kıpır yerinde duramayan
Ve şu kokuşmuş/ şu bozulmuş
Ve şu dünyanın/ şu dengesiz düzenini yıkıp yıkıp
Kavuşmalı/ barışmalı/ el ele tutuşmalı
Şarkılı/ türkülü/ danslı ve halaylı dünyalar kuran…

Militan düşlü çocuklar gibi
Elinde sapan zulme karşı taş atan
Gözlerinde umut/ gözlerinde barış / gözlerinde sevinç
Dişlerinin arasında ekmek gibi kopartılmış bir lokma tank paleti
Düşlerinde halaya durur gibi
Güneşin omzuna el atan çocukların şen şakrak sesi…
Ve çok uzak… Çok uzak…
Ve bir anne ve bir baba ve bir çocuk kadar yakın… Afrika’da
Gözleri dünyanın en büyük gözleri
Gözleri hiç kimsenin görmediklerini gören
Gözleri uçurum/ gözleri suskun ve derin
Gözleri ölüm çukuru -insanlığın kendisini umarsızca gömdüğü-
Gözleri zifiri karanlık sabahsız bir gece
Gözleri dünyanın sofrasına aç biilaç uzanan kimsesiz bir el
Gözleri kara/ elleri kara / bahtı kara aç bir çocuk…
Yüreğinde “uzun ince bir yol…” bir memleket havası
Dilinde yangın bir türkü hasreti dudaklarından taşan
“…Hazan yeli değdi gülüme benim
Değme felek değme telime benim…”
Nağmeleri hüzün/ nameleri hasret/ nameleri alıp başını gitmek
Nağmeleri yaralı bir rüzgâr gibi kulaklarında inleyip duran…
Gülmeli-gülüşmeli/ öpmeli-öpüşmeli/ sevmeli-sevişmeli
Bakmalı-bakışmalı/ yürek yürek sevdaya kalkışmalı dünyalar kuran…

Saçları yıldızlar kadar kalabalık
Yüzü ay kadar güzel
Yüzüne bakar gibi ayın yüzüne
Saçlarına bakar gibi yıldızlara baktığım
Kanı deli-deli kanlı kızım benim…
Aramızda git git bitmeyen mesafeler
Aramızda durmak bilmeyen zaman
Ve şu anda burada gecenin bir yarısı
Yıldızlar, ay ve ben
Ve şu an da orada senin saçlarına gürül gürül dökülen güneş
Ve şu an da burada gözleri bulut bulut yağmurlara duran
Sevincin ve hüznün o amansız…/ ve o büyük/ ve o bitimsiz çatışmasında
Yere düşen bir damla yağmur gibi dağılan
Ve yokluğuna sulu sepken ağlayıp duran annen
Ve şu an da içimde hiç kimsenin bilmediği bir ağlama duvarı
Ve şu an da hiç kimseye duyurmadan ve şu an da hiç kimseye çaktırmadan
Göğüs göğüse yokluğunla çarpışan baban…

Şimdi/ şu anda…/ dağların ardına çekildiğinde güneş
Akşam olduğunda yani Kanada’da
Şimdi/ şu an da…/ tam da bu gün doğum gününde yani
Şimdi/ şu an da…/ aynı göğün altında ve fakat…
Hani şu aynı an ve aynı zaman diliminde bakıp da dokunamadığımız
Aya ve yıldızlara dokun
Ellerime dokunacaksın… Öp…/ okşa…/ başını yasla…
Bir daha…/ Bir daha öp…/ okşa…/ başını yasla…/ Bırakma sakın
Özledim seni…

1 Eylül- 22 Eylül 2019

Bu şiir toplam 83 kez okundu.
25.09.2019 13:25:13

• Yorumlar
• Yorum Yaz