ümit balaban (ümit balaban)

veda

Söylemek istediğim çok şey varda da aslında.
Kelimeler dökülmedi bir türlü dilden.
Beynim tamam diyor kalbim çarpıyor.
Düğümleniyor cümleler anlatamıyor beni.

Nice güzeleri dizdim kurşunada.
Gözlerine hapis oldum çıkamıyorum şimdi.
Nice sevdaları sürgün eyledim.
Esir kaldım sende gidemiyorum şimdi.

Aslında sanaymış bütün şiirlerim.
Varlığını bile bilmediğim hissetmediğim,
Uzaklarda ki sana.
özlemlerim,umutlarım,hayallerim,Yarınlarım.
Örselenmiş kurşunlanmış yüreğimin çarpışı.
Gözlerimin dalması uzaklara.
sebebsiz ahlar,beklemeler, iç çekmeler

Ve sen uzaklarda ki umudum,hasretim
Damarlarda ki kanın çekilmesi.
Ruhun tenden gitmesi.
Güneşin batışı,gecenin aya vedası gibi.
Hasat mevsimimsin şimdi.
Yaprağın daldan düşmesi gibi gittin.

Şimdi bir sigara daha yaktım.
Bir kadeh sana bir kadeh yalnızlığa.
Birde kahve gözlerine içiyorum.
Doldur saki doldur gidenlere.
Bitmek bilemeyen gecelere.
Umutlara,yarınlara,hasretlere
Yalnızlığa ait ne varsa şerefe.

Kasavet çöktü şimdi şehire.
Bak! bir yıldız daha kaydı
İnsan misali ben misali,
Öylece sessizce.
Kayıp gitti zamanın parmakları arsından,
Öylece ömür gibi sen gibi...

Ümit BALABAN
09.07.2018

Bu şiir toplam 111 kez okundu.
9.11.2019 21:08:20

• Yorumlar
• Yorum Yaz