Ziya Osman Saba

Rabbim, Nihayet Sana

Rabbim, nihayet sana itaat edecegiz...
Artik ne kin, ne haset, ne de yaşamak hirsi,
Belki her sabah vakti, belki gece yarisi,
Artik nefes almayi birakip gidecegiz...
Ben artik korkmuyorum, herşeyde bir hikmet var
Gecenin sonu seher, kişin sonunda bahar.
Belki de bir bahçeyi müjdeliyor şu duvar,
Birer agaç altinda sevgilimiz, annemiz.
Gece degmemiş sema, dalga bilmeyen deniz,
En güzel, en bahtiyar, en aydinlik, en temiz
Ümitler içindeyim, çok sükür ölecegiz...

Bu şiir toplam 1.040 kez okundu.
22.12.2005

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı