nurcan macit (nurcan)

O ÇOCUK

Çocolar gördum,sınır boyunda
Savaş bölgesinde
Bir köy sokağında
Yüzleri güleç gözleri umutsuz
Yanakları çukur çukur gamzeli

Çocuklar gördüm o köylerde
Askerlere selâm durmuş
Kendileri küçük yürekleri ürkek
Kala kalmış yavrucaklar
Donuk,soluk bakışlarla
Bakıyorlardı o zırhlı tanklara

Bir çocuk gördüm yalınayak
Yüzü kirli burnu sümüklü
Elinde soğan ve ekmek
Ölümün yanı başında
O çocukluk ürkekliğiyle
Koşuyordu çocuklarala
Toz,dumanlar arasında

Dağlara inen toplar
Ve düşen domdomlar
Köylüleri korku sarmış
Dışarı çıkmak yasak
Yalnız toplamış çocuklar
Çerçi gelecekmiş herhalde
Satmak için kovanlar
Toplamaya koşuyorlardı
Gördüğüm tüm çocuk

Ve utancımda ağlar oldum
Bir çocuğa koşar oldum
Umudunu yarınlara sakla
Yani özgürlüğe yani geleceğe
Ve kardeşliğe der oldum

Yalnız yürek çok üzgün
Kapsüller,fişekler toplamadan
Şeker yada toka almadan
Çerçi yölü bekleyen o çocuk
Paletler altında çiğnenmiş
Ölü gördüm onu ölü.
.

Mehmet Çobanoğlu
09.11.2007
Yıldırım

Bu şiir toplam 619 kez okundu.
20.11.2007 21:49:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz