Rafet kartal (hazini)

Gözün kör olsun

Ellerim daim kalkardı duaya
Dilim varmazdı sana bedduaya
Sonunda tak etti açtım semaya
Diledim mevladan gözün kör olsun

Ne kadarda yalvardım gitmeyesin
Beni yer ile yeksan etmeyesin
Namert dillere destan etmeyesin
Dedim dinlemedin gözün kör olsun

Uğruna feda oldumda bilmedin
Yaşlı gözlerimi bir gün silmedin
Bunca yıl bekledim neden gelmedin
Gelmedin vefasız gözün kör olsun

Ayrılık acsı çok fene vurdu
Arada bir açan güllerim soldu
Sana uzattığım kollar yoruldu
yoruldu kollarım gözün kör olsun

Gündüzlerim gece oldu ah bilsen
Gelipte perişan halimi görsen
Bir an olsun sevdiğini söylesen
Söylemedin neden gözün kör olsun

Gönül başkasını sevemiyorki
gözüm başkasını göremiyorki
Verdiği o sözden dönemiyorki
Döndün sen demek ki gözün kör olsun

Ne diyeyim artık sözüm kalmadı
Sevgimde saygımda gönül bulmadı
Düşmanlarım bile selam yolladı
Senki yollamadın gözün kör olsun

Bekleyi bekleyi baharım bitti
Saçıma ak düştü günlerim bitti
Uğruna vefasız bir ömür bitti
Ecel önce geldi gözün kör olsun

Bu şiir toplam 767 kez okundu.
28.11.2007 20:58:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz