seren demir (ezel)

SİTEMİM SEVİPTE AYRILANLARA

OYSA HERŞEY BİR ANDA BAŞLADIBENİMİÇİN
SEVMEKTE SEVİLİMEKTEUZAKTI SENİ GÖRENE KADAR
SEN GELDİN SANKİ YENİDEN DOĞDUM
ELLERİMİ TUUTTUNBANA SEVMEYİ VE
SEVİLMEYİ ÖĞRETTİN
BENDE SADECE SENİ İSTEMİŞ GİBİ BÜTÜN ÖMRÜM BOYUNCA
SANKİ SENİ BEKLEMİŞGİBİ...

SENİ BULDUĞUMA OKADARDA SEVİNMİŞİDİMKİ
ŞİMDİ YOKSUN BENDEN ÇOK MU UZAKTASIN
HAYIR:ELLERİNİ KALBİNİN ÜSTÜNE GÖTÜRDÜĞÜNZAMAN
KAFANI YASTIĞA BIRAKTIĞIN ZAMAN...

YABANCI DÜNYANIN UZAK İNSANI
SEN BANA HOŞBİR RÜYA VE BİR OKADARDA
KABUSSUN;UZATTIĞIMZAMAN ELLERİNİ TUTAMIYORSAM
VE CANIM GÖZLERİNİN İÇİNE BAKMAKİSTEDİĞİZAMAN
BAKAMIYORSAM BOŞTUR OZAMAN YAŞAMAKBANA

Bu şiir toplam 739 kez okundu.
7.12.2007 20:48:05

• Yorumlar
• Yorum Yaz