Yahya Kemal Beyatlı

Mehlika Sultan

Mehlika Sultan''a aşık yedi genç
Gece şehrin kapısından çıktı.
Mehlika Sultan''a aşık yedi genç
Kara sevdalı birer aşıktı.

Bir hayalet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri rü''yalarına;
Hepsi meshur, o muamma güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına.

Hepsi, sırtında aba, günlerce
Gittiler içleri hicranla dolu;
Her günün ufkunu sardıkça gece
Dediler: Belki bu son akşamdır

Bu emel gurbetinin yoktur ucu;
Daima yollar uzar, kalp üzülür:
Ömrü oldukça yürür her yolcu,
Varmadan menzile bir yerde ölür.

Mehlika''nın kara sevdalıları
Vardılar çıkrığı yok bir kuyuya,
Mehlika''nın kara sevdalıları
Baktılar korkulu gözlerle suya.

Gördüler: Aynada bir gizli cihan...
Ufku çepçevre ölüm servileri...
Sandılar doğdu içinden bir an
O, uzun gözlu, uzun saçlı peri.

Bu hazin yolcuların en küçüğü
Bir zaman baktı o viran kuyuya.
Ve neden sonra gümüş bir yüzüğü
Parmağından sıyırıp attı suya.

Su çekilmiş gibi rü''ya oldu!..
Erdiler yolculuğun son demine;
Bir hayal alemi peyda oldu
Göçtüler hep o hayal alemine.

Mehlika Sultan''a aşık yedi genç
Seneler geçti, henüz gelmediler;
Mehlika Sultan''a aşık yedi genç
Oradan gelmeyecekmiş dediler!..

Bu şiir toplam 1.267 kez okundu.
22.12.2005

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı