kadir karagöl (sonbaharda.yapraklar)
senden sonra
titrek sesli, yaşlı adam ,usta barbutçu
bir yıkıntı yüreğim de şiirden
ağarmış saçlarım da hüznün kokusu
zar atıyorum hayata gönül evinden
ışıklı sahneler pembe oyunlar
artık benim kara yazgımı oynasın
süslü vitrinlere tutsak insanlar
şeytanın tahtında aşkı anlasın
yürüyorum durmaksızın umursamadan zamanı
ve sensizlik çöktü sokaklara yine
yıkılan hayellerde ömrümün sonbaharı
senden uzak sana tutsak yaşıyorum işte
içimde bir şair satırlarda sen varsan
o gece hiç uyumam seni yazar kalemim
mürekkep biter mum biter sen bitmezsin
bitmez bende bu aşk yetmez kalemim
bitmez bende bu aşk yetmez kalemim
yalnızlığın sokağında meçhul olurum
kimsesiz kaldırımlar hatıran kalır
birgün şiir olur bulurum seni
o an anlarsın beni gözlerin ağlar
o an anlarsın beni gözlerin ağlar
Bu şiir toplam 688 kez okundu.
29.12.2007 14:47:21