Yurdagül Özay (yurtxx)

Bana Ağlamayı Öğret Anne

Asılsız bir ilan gibi görülürse insan olmak
En ucuz ölüm biçimi olur elbette yaşamak

Şimdi ben doğmaya utanan
Bir gün gibi yaralıyım
Vurdumduymazlığıma tetik çekiyor
İyimser duygularım
Her ihtimalin arkasında gözyaşı
Her ihtimalin yanında ağıt
Hangi geceye girsem yanıyor
Nereye dokunsam kanıyor
İçimdeki acıyı tutuşturan
Bir alev topu oldu bakışlarım
Gözyaşlarımı biriktirdim yüreğimde
Erkekler ağlamaz deme
Bana ağlamayı öğret anne

Acısını ağıtlara döken ananın
Tabutun önünde taşa dönmüş babanın
Sancılı yüreğine
Vebalimi deva diye sürmeliyim

Çocuk gözlerindeki dehşete
İnsan ürünü vahşete ağlamalıyım
Bana ağlamayı öğret anne, bana ağlamayı

Yaşamak umudun mavisinde
Yaşamak gülüşlerin kalbe vurduğu yerde

Şimdi haramiler var şehirlerde
Şimdi vakitler ölüme ayarlı
Şimdi vazifeli kurşunlar
Var oluşun bir numaralı sanığını vuracak
Yasaklanacak insanoğluna insanca yaşamak
Zabıtlara geçmiş kimlikler
Sevdanın hükmü kalır mı anne
Süngünün ucunda yürekler

Anne ben
Vicdanını satıp sermaye yapanları gördüm
Yaratanı unutup
Şeytana tapanları gördüm
Erkekler ağlamaz deme
Bana ağlamayı öğret anne

Cinnet pazarlarında pazarlanan canlara
Niyet kuşları önünde dökülen kanlara
Vebalimi deva diye sürmeliyim

İnsanlığın acizliğine
Şanın şerefin ucuzluğuna ağlamalıyım
Bana ağlamayı öğret anne, bana ağlamayı

Acı değişmiyor anne değişmeyecek de
Hayat ucuz bir roman gibi okunacak hep

Hayaller bir bir kurutuluyor
Ömür defterleri arasında
Sitem iklimlerinde
Kırk kahır yağmurlarıyla besleniyor gözler
Çağa mühür vurmuş ölüm tacirleri
Çağdaşlığın sancısını çekmek yok
İnsan olmanın acemiliğinden utanma yok

Tanrım bir dil verseydi
Konuşabilseydi Yusuf yüzlüler
Sorabilseydi kravatlı amcalara
Neyin bedelini ödediler

Anne ben hayalleri içinde ölenleri gördüm
Aynı gün
Umutlarının cenazesini taşıyanları gördüm
Anne ben kendi cesedini gömenleri gördüm
Erkekler ağlamaz deme
Bana ağlamayı öğret anne

Şahadete gönderilen körpe bedenlere
Kahpe kurşunlara adres gösterilenlere
Vebalimi deva diye sürmeliyim

Kulun kula taptığına
Namussuzların asalet sattığına ağlamalıyım

Bu şiir toplam 799 kez okundu.
20.01.2008 04:38:23

• Yorumlar
• Yorum Yaz