A.Yavuz Yavrutürk (kalave)
nalin
çelik bir mızrak geçti yüreğimden
gözlerin kristal düşünce suya
sen unutmuşsundur şimdi sahili
balıkçı teknesinde cesedi alaca martının
ah vefa ah vefa ah..
ellerini kim çaldı eskimo yalnızlığımdan
yoksa yalınayak ayazdan nasıl çıkılır sabaha
dedim işte döneyim artık bu tarih küflü zindandan
memin zine kavuşması an meselesi
beko elinde zehir zemberek ayrılık şarkılarıyla
kavuşmak mı gülüm
öyle yağma yok diyor iblis
korkuyor tabutumdan gölgem
gölgene sığındığım zemheriden beri
koynuna aldığın gece
büyüdükçe kara bulutların tıkırtısında
ve oğul sesine müteakip bir intihar seremoni
uzandıkça karanlığın kıyısına ellerin
yalnızlığına kabul et
kabul et beni
bir sevda türküsü çalsın ki radyodan
buğulu bir öykü dökülsün kadehinden
ve masalların yırtmacına değsin ümitsizliğin
kapını arala üşüyen gövdeme
efsunlu öpüşünle dokun yüreğime
dokun ki ortağın olayım ritmi bozulmuş gecelerine
dokun ki sana güz değmemiş
ve ilk çağlarda mahsur kalmış gülmeler getireyim.
zılgıtı büyümesin göğüskafesinde gecelerin
ellerimi ısıtıp da geldim bak girdiğin düşlerimden
kapına uzattım nefesimi ziline dokundum
bir adım
bir tek adım atsan kurtaracağım seni
ye’sin dayanaksız zevalinden
mevsim kış olunca üşüyor haliyle insan
hele de ihtilale uğramış bir uykudan uyanmışsan
yüreğini ele veren gözlerini alıp gelsen diyorum
yanarak gelsen de bedenimi ısıtsan oy
gel dediğimde kırmasan hatırımı
kuş olur bir sıçrayışta öperim
öperim gök yüzünü
çınarın olayım yaslanasın
umudun olayım uslanasın
yağmurun olayım ıslanasın
ıslak ateşe çağırsın leb leb’i
ki gücenip kırılmayasın.
öyle yağma yok diyor iblis
korkuyor tabutumdan gölgem
gölgene geciktiğim an zemheri
A.Yavuz Yavrutürk
Bu şiir toplam 735 kez okundu.
1.02.2008 10:40:26