Oturdu karşıma,
soyundu çırılçıplak,
korktum önce kanatlarından
sonra döküldü üzerinden zemzem,
anladım bir Azize var
kulenin tepesinde, devasal ruhuyla.
Sarayların içinde
darmadğın saçların,
yanmayı istercesine
ilahiler okur kendince,
soytarılar koşar,
kralın önünde
oysa bilmez hiçkimse
Azize yağmur, yağmur Azize
Bu şiir toplam 664 kez okundu. 16.02.2008 00:11:56