nihal çelik (nihal çelik)

Özlem Denizi

Yokluğunda efkar zıpkın gibi saplanır yüreğime
Bir özlem denizinde bulurum kendimi
Hasret dalgaları vurur ömrüme
Adeta keser nefesimi
Sensizlikte kulaç atmak nasıldır bilir misin ?
Bilsen zaten yokluğunla beni boğmazsın, gelirsin
Martılar bile acır halime
Sorarlar bana “kim seni böyle fırtınada bıraktı?”diye
Alabora olur ruhum, martı çığlıklarına eklenir feryatlarım
Denizi daha da tuzlandırır göz yaşlarım
Kulaç atmaktan yorulsa da kollarım
Ben fersah fersah seni ararım
Acılarımla birlikte kıyıya vururum
Kum olup özleminle savrulurum
Beni ezer sensizliğin ağırlığı
Dağılırım, şeklimi unuturum
Neredesin ey beni okyanuslara vuran?
Beni benden alıp hasret dalgalarına karıştıran
Gel artık ömrümün kıyısında seni bekliyorum
Varlığına demir atmak istiyorum

Bu şiir toplam 408 kez okundu.
2.03.2008 18:59:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz