turgut yongacı (turyon)

gel al kendini benden

Gel al kendini benden alabilirsen
Her şeyde bir parça sen
Soluduğum havada;
İçtiğim suda;
Dokunduğum her yaprakta SEN


Gel al kendini alabilirsen
Şu küçücük kalbime sığdırabildiğimi sanıyorsan
Sök al yüreğimle bir kendini benden…
Sök al
kınından sıyrılmış yalın kılıç gözlerini
Dünyam bildiğim gökyüzünden

Ellerine, saçlarına değmiş bir kere rüzgar
Nefesin, soluğun karışmış bir kere evrene
Gel de al kendini
Alabilirsen
Yaşamın her zerresinden

Şurada yanan mum alevinde Gözlerin…
Şu bardakta dudak izlerin…
Yatağımda kolların…
Başımı koyduğum her yastık dizlerin…
Gel al tüm evreni götürebilirsen

Ölsem; toprak sen gibi sarar beni
Yaksan, savursan küllerimi…
Havadaki milyonlarca sen zerrelerine
milyonlarca kavuşurum
Daha bir sen olurum ufaldıkça

Yani sevdan bela bir şey sevgili
Ne sen alabilirsin kendini benden
Nede ben karşı durabilirim buna

Bu şiir toplam 619 kez okundu.
12.04.2008 23:28:07

• Yorumlar
• Yorum Yaz