ayfer yıldırım (ayfer)

Benim Öğretmenim Gibi

Seni düşünüp, andıkça öğretmenim,
Yüzümden hiç eksilmiyor tebessümüm,
Nasıl bir insan olduğunu anlatmak istiyorum,
Ve benim öğretmenin diyerek başlamak söze:
Benim öğretmenim,
Komik espriler yapar
Hiç kimsenin beni güldüremediği kadar çok güldürürdü,
Gülmek gülümsemek onunla o kadar güzeldi ki
“İnsanı sev, doğayı sev her şeyi sev” derdi
Ama “Asiye’yi daha çok sev” der takılırdı bana
Evet, “Benim adım Asiye”
Kışı çok sert, dağları geçit vermeyen
Bir köy kızı Asiye
Her şeyini bir öğretmene borçlu Doktor Asiye
Öğretmen olmak,
Benim öğretmenim gibi
İnsanı sevmek, elini uzatmak
Okşamak iki örgülü saçlarından
Cehaleti yenmek
Haykırırcasına sevgi, sevgi, sevgi…
Dünyanın en güzel şeyi diye bilmek
Tıpkı benim öğretmenim gibi
Öğretmen olmak
Hayal kurmak, kurulan hayalin oluşumunu sağlamak
Sıradan olmamak
“Ah Öğretmenim bizim buralara bir gelsen halimizi bir görsen”
Diyen sesleri duyabilmek
Tıpkı benim öğretmenim gibi
Öğretmen olmak hep hatırlanmak
Kardelenleri dünyanın her yerine salabilmek
Gerekirse haykırmak köyün meydanında
“Ya okuyacak ya okuyacak Asiyeler!” diyebilmek
Kararlı, lider, alçakgönüllü ve samimi
Tıpkı benim öğretmenim gibi
Mustafa Kemal gibi…




Ayfer YILDIRIM

Bu şiir toplam 972 kez okundu.
17.04.2008 10:14:46

• Yorumlar
• Yorum Yaz