servet küçükterzi (servet küçükterzi)

KÜSKÜNÜM BU ŞEHRE

Sensiz yürüdüğüm bu caddeler sokaklarda
Bahar gelmiş güneş açmış bana hiç fark etmez
Attığım her adım sanki beni kırbaçlar da
Gül yüzün hayalimden aklımdan hiç gitmez

Hani bir zaman seninle vazgeçilmezdiler
Yaşadığım bu şehir anılar ve insanlar
Şimdi nedendir bu kadar çok beni ezdiler
İçimi kemiren geçmişle hesaplaşmalar

Nereye gitsem mutsuz girerim o kapıdan
Sanki ben sığıntı sahipsiz kalmış biriyim
Ne bir eşyam var bana ait nede bir odam
Kalıbım girse de ruhum sığmıyor neyleyim

Hiç bu kadar erimedi yanmamıştı gönlüm
Gözlerimden akmamıştı damla damla yaşlar
Seni kaybettikten sonra anladım be gülüm
Özlem ve acılarla başlarmış ölmez aşklar

Özlem ateşi bir an olsun sönmez içimde
Sensiz geçmez oldu ne sabahım ne akşamlar
Ayrılık acısı hiç dinmedi yüreğimde
Gül yüzüne hasret yine bu öksüz bakışlar.

27-4-2008

Bu şiir toplam 461 kez okundu.
1.05.2008 10:47:17

• Yorumlar
• Yorum Yaz