metin imer (kratos)

SAVRULAN ZAMANLARIN ÖLÜ ÇILGINLIĞI

SAVRULAN ZAMANLARIN ÖLÜ ÇILGINLIĞI

Terkedilmiş günahlarıma içiyorum bu gece
Ve de susuz yalnızlığıma
Ölüm,şakağımda son türküsüne rasyonalist
Son matinede, sığınağımda sereserpe bir fili gömdüm sadece
Yer yarıldı katrankarası zulme uğramış kanlar içersindeyiz riya ile denk
Çekingen hortlaklar kadar kadar uzarım ancak gece mavilerine
Bir engerek kadar ısırırım sıcak düşlerimi
Lodos belki örter ateşli aşkları yakamozdan saklanarak
Kentarus kadar öpemedim sarı ışıkları nedense bu gece
Medusa’nın lanetine uğramış aşklar kilitlenmiş durur karşımda
Perspektif hayatımız vardı kaç kez saydım tunç çağından önce
İlk yaz sıcağına dokunur gibi dokundum ilk ABC sayfalarına üşüdüm
Ne çok seyirler aktı gitti hormonlu topuklarından senden habersiz
Kaç senfoni gereksiz tıngırdadı insanlık adabına uymadı bir kere
Nerden çıktığı belirsiz reyting yüzü görmemiş elementler
Apışaramdan müthiş sıradışı dizi çıkacak seyret az sonra
Kaymaklı yoğurdun mayasından çaldıysam kusura kalmayın artık
Sonuçta seyirci değil misiniz ki çalıp çırpmalara
Tepkisiz de oldunuz ya tüm diziler molasında
Ama sabahın köründe
Ama sabah sabah kıçı kınalı ablanızla yan gelip yattınız
Kör aşık uğramaz olur fukara sofralarımıza özler dururuz
Zengin kızsa badem üstünde ceviz kırar dururdu
Bir film molasında ne de giderdi yandım çavuş ayranı hani
Ne kadar Yahudiye kızıp oruç bozsak da
Ey!Ne günlerdi gelse de sarılsak o yıllara sımsıkı yeniden
Hayat bulsak dönme dolap şenliklerinde
Kaybetmiş olduğumuz kimliklerimizle


Metin İMER/İZMİR

17 Aralık 2007

Bu şiir toplam 567 kez okundu.
10.05.2008 21:44:10

• Yorumlar
• Yorum Yaz