orhan yilmaz (orhan_ca)

BEN AYRILIKLARIN SAIRI

Ben ayriliklarin sairi
Benim omrum hep ayriliklarla gecti
Kime guvendiysem kirdi su kalbimi
Bir sevgilim var di
Ayrilik olumden aci demisti
Ne kadar buyuk yalanci oldugunu ogrendim simdi


Aslinda hayat hep ayriliklarla dolu degil mi
Herkes bir sevdigini bir mechule ugurlamiyormuki
Bu dunyanin degisilmez kaderi bu
Ayrilik birde yardan olunca
İste o zaman dunya ustune gelmis gibi
Kimseleri gormez goremez gozleri


Ben ne ayriliklar yasamis ne ihanetler gormus adamim
Sevginin sinirsizligini ayriligin en kahpeligini tattim
Ben gercek sevgilere muhtac kaldim
Ne sarkilar anlar beni ne turkuler nede uzun geceler
Ben yuregimi artik siper ettim
Olum bile gelse olume inat yasayacagim


Ben ayriliklarin ben ozlemlerin hasretlerin sairiyim
Benim kalbim ihanetlerle acilarla yogurulmus
Gozlerimden yas yerine artik kan akar olmus
Hey dunyami hayatimi ugruna adadigim insan
Sevin sevinebilirsin bu zafer senin
Bu ayriliklar bu yalnizliklar da benim



Dedimya ben ayriliklarin ozlemlerin sairiyim
Biliyorum mutlu bir hayati hep ozleyecegim
Artik yalan asklara karnim tok benim
Ben artik bundan sonra sadece kendimi sevecegim
Sevdim ne oldu he yalanci cikti tum sevdiklerim

Hey benim yalnizligim ayrilik kokan gecelerim
Biliyorum belki kendim yaptim kendim ettim
Sabir be, sabret be, deli yuregim
Bir zalimin ugrunda, degmezki bu cektiklerin
Sevmeler yalan asklar yalan olmussa bu dunyada
Benim gibi ayrilik cekenlerde bitmez bitmicek bilirim
Artik bundan kimseleri sevmiyecegim

Bu şiir toplam 513 kez okundu.
4.04.2007 01:53:58

• Yorumlar
• Yorum Yaz